Bayramın Ardından...

HER GÜZEL ŞEY ÇABUK BİTER :)
Su gibi geçti hemde, bir gün değil bir kaç saat gibi :)
Eşimle altıncı bayramımızı yaşadığımız bu bayramda da kuralı bozmadık.
Kaçmadık bir yerlere.
Hiçbir bahanenin de arkasına sığınmadık :)
Domuz gribi var demedik, bol bol el öptük, sarmaş dolaş olduk.
Uzun zamandır rahatsız olan eşime; "ciğerlerindeki iltihap, kana karışmış" dedi doktorumuz, "oh ne güzel, bahane ile yatarız, bir yere gitmeyiz" demedik...
Pişmanmıyız ?
Kesinlikle hayır. Tatil imkanı hep var çok şükür, bayramlar ise yılda yanlızca iki defa.
Bu bayramda, annem ve kayınvalidemin misafirleri için bazı şeyler hazırladım arife günü.
Peçetelikti, etamindi derken, uzun zamandır çok vakit geçirmediğim mutfağımı, pek özlemişim, pasım gitti :)
Bayram tatili süresince yorulduğum tek gün de arife oldu zaten, ondan sonrası şahane geçti.



Bayramın ikinci günü, ziyaretlere başlamadan önce, eşimle güzel bir kahvaltı yaptık. Kayda değer bir şey yok, minicik bir sofra. Tek özelliği kırmızı beyaz renkler ile hazırlamış olmam.
Eşim sofrayı görünce; "sen şimdi fotoğrafta istersin" dedi :) Bende; "hayır, hayır, fotoğraf yok, sadece senin için hazırladım ben bu sofrayı" dedim.



Halbuki o gelmeden, dayanamayıp, kendim çekmiştim bir iki kare, alışkanlık işte :) Siz bundan bahsetmeyin kimseye olurmu ? aramızda kalsın :)



İlk iki gün ziyaretleri tamamlamış ve gönül rahatlığı ile artık dinlenelim diyorduk ki, Gökay aradı bizi. (Gökay'ı tanıyorsunuz artık)
"Hadi", dedi. "Çıkın gelin, hava mis, madem dinleneceksiniz, burda dinlenin".
Uçarak kabul ettik teklifi, hemen çıktık yola.
İki gün boyunca da, sayısını hatırlamadığımız kadar çok; "iyiki gelmişiz" dedik :)
Sonbaharın tüm renklerinin yaşandığı bahçede, temiz hava aldık, tamamen organik beslendik, sözün kısası yenilendik, tazelendik :)
Sizleri eşimin çektiği kareler ile baş başa bırakıyorum şimdi...